Beleidsbemiddeling, wat is dat?

Beleidsbemiddeling wordt toegepast bij maatschappelijke conflicten of beleidskwesties waar één of meer overheden bij betrokken zijn. Voorbeelden zijn: burgers verzetten zich tegen een nieuwe weg of een bestemming in hun woongebied, bedrijvenorganisatie(s) keren zich tegen overheidsmaatregelen of een maatschappelijke groepering(en) protesteert tegen nieuw beleid op gebied van wonen of subsidies etc. Het zijn complexe problemen die beïnvloed worden door verschillende (tegenstrijdige) factoren, die op verschillend schaalniveau spelen, waarbij 3-10 partijen betrokken zijn en waar betrokkenen een achterban hebben. Het zijn zogenaamde wicked problems (beleidskwesties of maatschappelijke conflicten).

Bij een Beleidsbemiddeling zoeken de partijen onder leiding van de neutrale voorzitter cq. procesbegeleider naar een inhoudelijke oplossing; zo’n traject loopt veelal wat langer (3-12 maanden) en er wordt inhoudelijk (zeg technischer) gesproken over de varianten. De beleidsbemiddelaar is een professional die de achtergronden van de partijen kent (hun ‘wereld kent’) en een actievere bijdrage in het proces heeft.

Beleidsbemiddeling heeft vooral zin wanneer de partijen van elkaar afhankelijk zijn om de problemen op te lossen maar het lukt hen niet een overleg te voeren en/of als een overheid heeft moeite de meerdere partijen (stakeholders) te betrekken terwijl die overheid zelf inhoudelijk betrokken is. En het is van belang dat de partijen toekomstgericht denken, dat ze verdere escalatie of juridische trajecten willen voorkomen en dat ze er samen écht uit willen komen.